De Horster Veugelkes
Refrein:
Weer vlege oet mit Vastelaovendj, hie oppe Horst, dao laote weer ein vaer.
Weer vlege oet mit Vastelaovendj en fladd’re fieëstelik weer door ós sjoaljaor haer.
Al zègke ze: waat zeen det ein vraem veugel, mer waat weer doon geit ummer door de beugel.
En nao die daag lanje weer ouch weer op ós nès, en zitte netjes in de klas en doon ós bès.
Couplet 1:
De veugel mit hun vaere, die zeen hieël sjoan gekluuerd.
Die veugelkes van klein tót groat die höbbe get gehuuerd.
Van lefgozer tót doorzètter, ze rope: ‘Hey Verrèk!’
Op oze sjoal dao lieëre ze en zeen ze good gebek.
Refrein:
Couplet 2:
Zoa vrie wie ‘ne vogel, ze gaon hieël good väöroet.
Mer hieël soms is d’r taegesjlaag en vlug hae achteroet.
Hae weurtj den truuk geflaote en hae reuptj den: ‘Hey Verrèk!’
Den doon ze allemaol weer mit, det is toch ech te gek.
Refrein:
Couplet 3:
Es alle veugel fluite, ze kènne d’r get van.
De sjoalverlaoters vlege oet, gevlaoge zeen ze dan.
Ze fluite en ze make fieës en rope: ‘Hey Verrèk!’
Oeteindelik zit edere vogel röstig oppe stek.
Refrein: